Een camper! Wat nu?

Woensdag 27 december: op naar de camper

De camper stond in Friesland. Voor mij dichtbij huis, maar ik had de Kerst doorgebracht bij mijn familie in het midden van het land, dus het was twee uur rijden. Tijdens de Kerstdagen had ik weinig research gedaan, ik had er vooral over gesproken met anderen. Ik ging dus als een compleet groentje op pad. Mijn vader en zijn vrouw gingen mee, maar zij hebben net zoveel verstand van campers als ik. ;-) Onderweg belde ik nog met de vader van één van mijn beste vriendinnen, die wél verstand heeft van auto’s, motoren en alle technische aspecten. Hij gaf me wat tips en zo reden we het terrein op. Samen met de verkoper stapten we de camper in en ik was meteen enthousiast. In het echt was ie nog mooier dan op de foto’s! Dat zegt natuurlijk niets over de technische staat, dat inzicht had ik dan weer wel. We maakten een rondje door de camper en reden vervolgens ook een rondje met de camper. Die eer was aan mijn vader, want de verkoper vond het niet zo’n goed idee mij te laten rijden, aangezien ik nog nooit in een camper gereden had. Nou ja, zeg... We lieten de camper nog even op een brug zetten, video-belden met de vader van die vriendin en stelden nog enkele semi-technische vragen. Ik voelde me nog groener dan gras en totaal overprikkeld reden we weer terug. Voor mezelf had ik besloten dat ik dezelfde dag nog een keuze wilde maken. Ik hoor je denken: waarom?? Ik wist dat er meer bezichtigingen gepland stonden en de verkoper had duidelijk gezegd dat hij de camper verkocht wilde hebben voordat hij half januari op vakantie zou gaan. Natuurlijk moet je dat met een korreltje zout nemen, maar hij kwam over als nuchtere, Friese jongen en had geen gladde verkooppraatjes. Hij was gewoon recht door zee. En de keuze was aan mij.

Woensdag 27 december: een avond in Vorden

Al tijdens het Pieterpad avontuur had ik besloten na de Kerst nog een paar dagen naar Vorden te gaan. Dat was me goed bevallen en het leek me fijn daar even bij te komen na de wandelweken. Na al deze ontwikkelingen liep dit dus een beetje anders. Toch was het fijn om even alleen te zijn met mijn gedachten en gevoelens, te ontspannen in bad, een hapje te eten en alles te laten bezinken. Ik voerde gesprekken met een paar mensen die ik tijdens het Pieterpad had leren kennen en die vergelijkbare keuzes hadden gemaakt. Beiden vroegen ze me: wat is het ergste dat je kan gebeuren? En dat gaf voor mij de doorslag. Het voelde vanaf het eerste moment goed en het voelde na de bezichtiging nog steeds goed. Ook al was dit de eerste camper die ik ooit in mijn leven bezichtigd had. Ook al had ik geen enkele research van tevoren gedaan. Ook al zei bijna iedereen dat ik het niet moest doen. Ik besloot naar mijn gevoel te luisteren. Om 22.30 uur appte ik de verkoper: we hebben een deal.

Donderdag 28 december: wat heb ik gedaan???

Ik lag de halve nacht wakker, vol adrenaline en met duizend gedachten. De volgende dag liet ik mezelf toevoegen aan een aantal Facebook groepen over en van (beginnende) camperaars. Ik las verhalen van mensen die al jaren deden over het vinden van dé perfecte camper en tips over het huren en uitproberen van verschillende campers om uit te zoeken welk model bij je past. Op dat moment dacht ik wel even: wat heb ik gedaan?? Toen ik dat allemaal las, had ik voor even het gevoel dat ik het domste had gedaan wat je je kunt bedenken. Eén tip pikte ik er uit: het (vooraf!) laten uitvoeren van een aankoopkeuring. Eenmaal terug bij mijn familie verdiepte ik me daar eens in en besloot dat dat toch wel handig was. Ik belde de verkoper, die zijn bedenkingen had. Ik had toch al toegezegd en een aanbetaling gedaan? Gelukkig had ik me in die dagen iets meer ingelezen, waardoor ik me iets minder groen voelde en meer op mijn strepen ging staan. Hij ging akkoord en ik regelde de afspraak met Camperhost.

Donderdag 4 januari ‘24: de aankoopkeuring

De verkoper had één voorwaarde: de aankoopkeuring moest plaatsvinden in de week van 1 januari. Mocht ik toch van de koop afzien, had hij nog een week om de camper aan een ander te verkopen. Last minute kwam er een plekje vrij en zo ging een keurder van Camperhost op 4 januari op pad. Ik hoefde daar niet bij aanwezig te zijn, direct na de keuring kreeg ik een telefonische toelichting en later op de dag het rapport en de foto’s. Eerlijk is eerlijk: ik ben ontzettend blij dat ik deze tip ter harte heb genomen. Het kit van het dak bleek namelijk verouderd en moest hoognodig vervangen worden. In de periode van de verkoop had de camper steeds buiten gestaan en alle regen van die dagen had een beginnende lekkage tot gevolg. Dit bleek uit de vochtmeting en zat op een plek waar ik er zelf nooit op tijd achter was gekomen. Er kwamen nog wat dingetjes uit, maar veelal gerelateerd aan de leeftijd van de camper. Het was aan mij: ging ik door met de verkoop of besloot ik ervan af te zien, nu dit aan het licht was gekomen?

Vrijdag 5 januari ‘24: beslismoment

Ik had met de verkoper afgesproken om 's middags bij elkaar te komen. Het advies van Camperhost was duidelijk: die lekkage kun je niet negeren, daar moet direct iets aan gedaan worden. Zij adviseerden dit door een onafhankelijk garagebedrijf te laten doen en niet door de (particuliere) verkoper, ook in verband met de garantie. Maar hier moest ik wel eerst uitkomen met de verkoper. Ik zal je de details besparen, maar voor het eerst in mijn leven heb ik flink onderhandeld en we zijn er uit gekomen. Ik was zo trots op mezelf! Op 5 januari zette ik dan ook definitief een handtekening onder de koopovereenkomst. De camper was van mij!

Dinsdag 9 januari’ 24: van Wergea naar Holwerd

Na een APK en onderhoudsbeurt, kon ik de camper op 9 januari ‘24 ophalen. Mijn vader en zijn vrouw gingen mee en ik reed voor het eerst zelf in de camper. Wennen, maar zo tof! Ik had een stalling gevonden in Holwerd, vlakbij de boot naar Ameland. Ik kan er lopend naar toe, helemaal te gek! Daar staat ie voor nu en binnenkort ga ik naar Smits Campertechniek in Ede om het dak te laten repareren. Wat mijn verdere plannen zijn? Daar houd ik jullie uiteraard van op de hoogte!